Ρίχνουμε μια ματιά στα κόλπα των νηπιαγωγών και καταγράφουμε κάποια «τρικ» τα οποία άνετα θα μπορούσαμε να… «δανειστούμε» για το σπίτι! Πού ξέρετε; Μπορεί να φανούν χρήσιμα σε μία δύσκολη στιγμή…
- Ένας τοίχος που... «μιλάει»!
«Πριν το φαγητό, πλένουμε τα χεράκια!», «Δεν σπρωχνόμαστε στις σκάλες», «Μαζεύουμε πάντα τα παιχνίδια από κάτω», «Προσπαθούμε να είμαστε ευγενικοί και καλοί με τους συμμαθητές μας», «Πετάμε πάντα τα σκουπίδια στο καλαθάκι». Αυτοί είναι κάποιοι από τους «κανόνες της τάξης» που κρέμονταν στον τοίχο για να τους βλέπουν και να τους θυμούνται κάθε μέρα όλα τα παιδιά. Γιατί να μην το κάνουμε και στο σπίτι;
Για να κάνουν τα παιδιά ησυχία, αρκούσε ένα μόνο σύνθημα από τα χείλη της δασκάλας. Μόλις λοιπόν ακουγόταν το «1,2,3 βασιλιάς της σιωπής!» τα παιδιά δεν ησύχαζαν μόνο, αλλά το διασκέδαζαν κι όλας! Ό λόγος; Αυτό ήταν το δικό τους συνθηματικό παιχνίδι. Όποιος «έσπαγε» τη σιωπή, έχανε στο παιχνίδι! Χρήσιμο τόσο για τους μικρούς, όσο και για τους μεγαλύτερους μπόμπιρες!
Λίγο πριν ξεκινήσει η «ώρα για παιχνίδι» η δασκάλα έδινε στα παιδιά δύο έως τρις επιλογές σχετικές με τη δραστηριότητα που είχε επιλέξει. Π.χ. Όταν ήταν να φτιάξουν ένα παζλ, τους έλεγε να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο τρία διαφορετικά σχέδια. Το ίδιο ίσχυε και στη δραματοποίηση παραμυθιού. Τα παιδιά μπορούσαν πάντα να διαλέξουν μεταξύ δύο ή τριών ιστοριών. Έτσι, δεν «χάνονταν» με τις ώρες στα κουτιά με τα παιχνίδια και στα ράφια με τα βιβλία, ενώ ταυτόχρονα είχαν τη δυνατότητα και τη χαρά της επιλογής! Έτσι λοιπόν, προκειμένου να «επιβάλλουμε» κάτι στα παιδιά μας, μπορούμε να τα αφήσουμε να το επιλέξουν… Π.χ. Αν το μικρό μας θέλει ένα συγκεκριμένο ζευγάρι παπούτσια αλλά δεν μπορούμε να το πάρουμε, του λέμε «Αυτό είναι πολύ ακριβό και δεν μπορούμε να το αγοράσουμε. Μπορείς όμως να διαλέξεις ανάμεσα σε αυτά τα κόκκινα παπούτσια και τα άλλα με τα λουλουδάκια!»
* Με τη συνεργασία της παιδαγωγού Σοφίας Προδρόμου
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)