Με αφορμή τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην παράσταση «Αφέντης και Δούλος» του Τολστόι, ο Δημήτρης Λιγνάδης παραχώρησε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο περιοδικό Down Town και τη Φανή Πλατσατούρα.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στη στιγμή που κόντεψε να χάσει τη ζωή του.
Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα:
-Το 2002 δεχτήκατε επίθεση με μαχαίρι και κινδύνευσε η ζωή σας. Δεν έχετε μιλήσει ποτέ δημόσια γι’ αυτήν την περιπέτεια που είχατε. Θέλω απλώς να ρωτήσω τι σας έμαθε η ιστορία αυτή.
Τότε πράγματι κινδύνευσε η ζωή μου. Ήμουν χύμα στο πάτωμα του σπιτιού μου. Ετοιμοθάνατος. Ξαφνικά κατάλαβα ότι άνθρωποι της γειτονιάς που δεν τους έδινα καμία σημασία, είχαν μαζευτεί γύρω μου και μου φάνηκαν πολύ όμορφοι. Βυθιζόμουν στον θάνατο και τους έβλεπα: ήταν ωραίοι, παντού γύρω μου υπήρχαν ωραία χρώματα. Τελικά γλίτωσα γιατί είχα τεράστια θέληση να ζήσω. Δεν ξέρω άλλες λεπτομέρειες γι αυτή την ιστορία, δεν ξέρω τις λεπτομέρειες που ίσως κάποιος ήθελε να ακούσει, ξέρω όμως ότι κινδύνευσε χοντρά η ζωή μου. Με το που βγήκα από την Εντατική πήγα σε έναν θάλαμο του νοσοκομείου Σωτηρία. Έξω από το παράθυρο είδα ένα δέντρο και είπα: “Τι ωραίο χρώμα που είναι το πράσινο, τι ωραία που είναι η ζωή”.
- Φοβηθήκατε; Είχατε για πολύ καιρό εφιάλτες;
«Δεν είδα κανέναν εφιάλτη. Απλώς εκτίμησα τη ζωή αλλιώς. Μου κόστισαν περισσότερο θάνατοι κοντινών μου προσώπων, παρά το γεγονός ότι κόντεψα εγώ να πεθάνω. Έμαθα πάντως ότι η ζωή όπως και να ‘ναι είναι πολύ ωραία».
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)