Σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στο περιοδικό People και τη Βένια Καραγιάννη, η Λίνα Σακκά μιλά για την καθημερινότητα με το παιδί της, μια και το μεγαλώνει μόνη της.
Διαβάστε επίσης: Λίνα Σακκά: Η σπάνια εξομολόγηση για το γιο της!
Παρακάτω διαβάστε το σχετικό απόσπασμα...
- Στα αλήθεια τώρα, σε είχες φανταστεί ποτέ με παιδί;
Όχι, δεν έκανα όνειρα για αυτό, είχα αφεθεί στη ροή των πραγμάτων. Είναι και λίγο ασυνείδητη επιθυμία το παιδί. Μπορεί να λες «δε θέλω», αλλά όταν έρθει σου αποδεικνύει η ύπαρξή του ότι τελικά το ήθελες. Εγώ δεν έκανα ποτέ όνειρα για ένα παιδί, όμως όταν ήρθε το δέχτηκα με τέτοια ζέση που δεν είχα ποτέ δίλημμα αν θα έπρεπε να το κρατήσω κι ας μη γνωριζόμουν με τον πατέρα του παιδιού, παρά ενάμισι μήνα μόνο. Παλιότερα έλεγα πως αν είμαι με έναν άνθρωπο πολλά χρόνια και αν προκύψει ένα παιδί ίσως να το κρατούσα. Που να φανταζόμουν ότι θα ερχόταν έτσι; Και δεν είναι τυχαίο ότι το παιδί ήρθε όταν εγώ ένιωσα πιο ισορροπημένη, είχα κάνει την ανάλυσή μου, την ψυχοθεραπεία μου, είχα ηρεμήσει μέσα μου, ένιωθα πιο εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και είχα φτιάξει μια καριέρα. Το παιδί ήρθε όταν ωρίμασα μέσα μου.
-Από ότι θυμάμαι ποτέ δεν ήσουν η γυναίκα που ονειρευόταν να ντυθεί νύφη...
Ούτε και τώρα παντρεύτηκα, ούτε καν με πολιτικό γάμο. Δεν είναι άλλωστε αυτό το θέμα. Από τη στιγμή που ήρθε το παιδί δεν διανοήθηκα ότι δεν θα το κρατούσα. Ήμουν με έναν άνθρωπο που τον εκτιμούσα, τον θαύμαζα, ήρθαμε κοντά και τελικά να που ο Θεός μας έφερε ένα παιδί. Μπορεί να μη μας έφερε το γάμο και την ευτυχία με την κλασσική έννοια αλλά ποτέ δεν ήμουν κλασσική, θα ήμουν τώρα; Και το να μεγαλώνει μια γυναίκα ένα παιδί μόνη της είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορεί να κάνει. Αλλά είναι τόσοι σπουδαίο το συναίσθημα της αγάπης που σου δίνει το παιδί που μπορείς να ξεπεράσεις το οτιδήποτε.
-Δεν σκέφτηκες τις δυσκολίες που έχει μια τέτοια διαδικασία;
Δεν το σκέφτηκα γιατί έλεγα πως όσο δύσκολο και να είναι θα το καταφέρουμε. Δηλαδή τι; Επειδή θα έχει δυσκολία θα έπρεπε να το ρίξω; Το προσπαθώ και θα το προσπαθώ για όλη μου τη ζωή. Όπως μου είπε και μια κυρία πρόσφατα, «κι εγώ που ήμουν παντρεμένη και είχα σύζυγο, ήταν σαν να μην είχα». Ευτυχώς σε εμένα υπάρχει η συμμετοχή του μπαμπά του αλλά όταν κλείνει η πόρτα του παιδιού είσαι εσύ με το παιδί και είναι πολλά αυτά που πρέπει να κάνεις....
-Τώρα σου λείπει ένας άντρας να μοιράζεσαι τη ζωή και τα καθημερινά προβλήματα;
Σε αυτή τη φάση αισθάνομαι ότι ο άνθρωπος που θα μπει στη ζωή μου θα αδικηθεί λόγω χρόνου. Είμαι όμως σε έναν πολύ καλό δρόμο να βάλω σε ένα πρόγραμμα τη ζωή μου και να έχω χρόνο για μένα. Μέχρι τώρα δεν μπορούσα.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)