Έχετε πια καταλάβει, ότι αγαπώ την συντροφικότητα και την αρμονία και ο λόγος των άρθρων μου, είναι για να δίνω τροφή για θετικές σκέψεις και ώθηση για όμορφες σχέσεις. Το δυο, για μένα, είναι ιδανικός αριθμός και πολύ ουσιαστικός, γιατί αν έχεις βρει το σωστό δυο, μαζί του δημιουργείς τον αριθμό της ζωής σου. Το ότι διδάσκω γιόγκα, το γνωρίζεται, το ότι η γιόγκα πέρα από το ασκησιολόγιό της, τις αναπνοές και τον διαλογισμό, έχει και τις sutras, δηλαδή τους κανόνες της, δεν ξέρω κατά πόσο το γνωρίζεται. Άλλος ένας λόγος, λοιπόν, που γράφω, είναι για να σας μεταφέρω σε μια πολύ υγιή φιλοσοφία, η οποία σε βοηθά να σκέφτεσαι πιο σωστά για εσένα και το δικό σου καλό, την δική σου ευτυχία, χωρίς φυσικά η δική σου ευτυχία να δυστυχεί τον διπλανό σου. Σου αποβάλλει εκδικητικές τάσεις, όσο το δυνατό τις αρνητικές σκέψεις και σου δείχνει έναν κόσμο, στον οποίο δεν μπορείς, εσύ να τον αλλάξεις μεν, αλλά μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου, κάνοντάς τον καλύτερο και με αυτό τον τρόπο κάνεις καλύτερο και το σύνολο. Σε μαθαίνει ότι μέσα από την συγχώρεση ζεις πιο όμορφα και μέσω της αγάπης πιο ζεστά. Σου διδάσκει μια διαφορετική αντιμετώπιση, όσον αφορά τη δράση και την αντίδραση και αυτό γιατί, η αντίδραση είναι και αυτή που θα σου καθορίσει την ζωή. Αν μάθεις να αντιδράς με τρόπο ευγενίας και ηρεμίας, ασχέτως της πιθανής δράσης- επίθεσης, που μπορεί να έχεις δεχθεί, θα βγαίνεις κερδισμένος.
Διαφορετικά, θα αγωνίζεσαι όλη σου την ζωή με φαντάσματα του ίδιου σου του νου. Θα μιλάς για το παρελθόν σου, θα αναμοχλεύεις καταστάσεις, θα δημιουργείς σχέσεις παροδικές και αναληθής, γιατί χρειάζεσαι την παρέα κάποιου που σε ανέχεται και δεν θα ασχολείσαι με αυτά που έχουν πραγματικά σημασία, εσένα και την ουσία της ζωής σου. Πολύς κόσμος, π,χ. απολαμβάνει να μειώνει τον φίλο του, χαριτολογώντας. Ακόμα και αυτό δείχνει μια πονεμένη αλήθεια του. Τον τελευταίο ένα χρόνο έχω εστιάσει στο να παρατηρώ έντονα γύρω μου. Έφτασα σε ένα σημείο, όχι κάποιο που δεν μπορείς και εσύ να φθάσεις αν θες, να μπορώ να καταλάβω, πιο πέρα από τα συμφραζόμενα του άλλου, αντιλαμβάνοντας, όμως, κάτι νοσηρό. Ο περισσότερος κόσμος, άλλα λέει και άλλα νιώθει.
Οι περισσότεροι φοβούνται να εκφραστούν και διαλέγουν συνειδητά έναν κόσμο να ζήσουν, που μπορούν να τον χειραγωγούν, για να νιώθουν ισχυροί, με τίμημα την δυστυχία τους. Με όλο τους το είναι, θέλουν να δείξουν ευαισθησίες, αλλά περιμένουν στην πραγματικότητα, από τον πρίγκιπα ή την πριγκίπισσα να έρθει με το άσπρο άλογο να τους λύσει "τα μάγια" και να βρούνε την ευτυχία που δεν έχουν μπορέσει να βρουν. Αν, όμως, δεν καταλάβεις τι κάνει εσένα ευτυχισμένο, δεν θα μπορέσεις και σε βάθος χρόνου να κάνεις και κανέναν άλλον, καθώς πάντα θα σου φταίει κάποιος, κάτι. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα, που θεωρώ ότι γνωρίζεις ήδη, απλά θέλοντας να ισχυροποιήσω όλο αυτό που σου λέω. Το φαινόμενο Placebo και το πώς οι ασθενείς αντιδρούν θετικά ως προς χάπια ζάχαρης σαν να ήταν πραγματικό φάρμακο, μέσω της θετικής τους σκέψης. Από την άλλη, το φαινόμενο Nocedo, ο κακός αδελφός του Placebo. Αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται όταν κάποιος επιδεινώνει μόνος του την κατάσταση υγείας του, μέσω της αρνητικής σκέψης. Πρόκειται, δηλαδή, για την αρνητική αντίδραση που μπορεί να προκύψει στο σώμα, λόγω της δύναμης της καταστροφικής σκέψης. Με δυο λόγια, θέλω να σας εξηγήσω ότι υπάρχει η υγεία, υπάρχει η αρρώστεια, υπάρχει το καλό, υπάρχει και το κακό, το θέμα είναι πώς τα διαχειριζόμαστε όλα, πώς λειτουργεί η σκέψη μας. Αυτοκαταστροφικά και νοσηρά; ή όμορφα, εξελίσιμα και υγιή;….Οι σκέψεις μας είναι και η πραγματικότητά μας. Δημιουργούμε μια πραγματικότητα, ασχέτως αν είναι αληθινά τα γεγονότα ή της φαντασίας μας, στο δια ταύτα όμως, αυτά θα ζήσουμε, γιατί πολύ απλά αυτά δημιουργήσαμε σαν αλήθεια μας.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)