counter

Εσύ θα μιλούσες αν έβλεπες να βασανίζουν τον Βαγγέλη Γιακουμάκη;

Εσύ θα μιλούσες αν έβλεπες να βασανίζουν τον Βαγγέλη Γιακουμάκη;
Εσύ θα μιλούσες αν έβλεπες να βασανίζουν τον Βαγγέλη Γιακουμάκη;

Βαγγέλης Γιακουμάκης

Γιατί εγώ δε μίλησα. Όχι, να μην παρεξηγηθώ, δεν γνώριζα το άτυχο παιδί. Άτυχο γιατί δεν βρέθηκε όπως φαίνεται κανείς να του σταθεί, να τον βοηθήσει, να του δείξει την όμορφη πλευρά της ζωής. Δε μίλησα σε άλλη στιγμή που μου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνω. Σκέφτηκα πολύ για το αν ήταν σωστό να γράψω αυτό το post. Celebrity site είμαστε, με τις ζωές των διασήμων από την glossy πλευρά τους ασχολούμαστε, οπότε, τι να σας πω για τον Βαγγέλη Γιακουμάκη; Τι παραπάνω απ' αυτά που διαβάζω στα social media, τα ειδησεογραφικά site και τα blog; Κι ύστερα μου ήρθε στο μυαλό μια εικόνα.

Ήμουν στο τρίτο έτος του Πανεπιστημίου, είχαμε εξεταστική. (Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω Σχολή και πόλη. Όποιος ξέρει, ξέρει. Δεν έχει νόημα τόσα χρόνια μετά). Εγώ λόγω του ότι δούλευα από 18 ετών, δεν είχα την ευκαιρία να πηγαίνω σε όλες τις παρακολουθήσεις, άρα δεν ήξερα πολλούς συμφοιτητές μου, πρόσωπα, και καταστάσεις. Μπαίνοντας αγχωμένη στην πολύ πρωινή εξέταση δύσκολου μαθήματος, δεν έβλεπα άδειο έδρανο για να καθίσω. Μόνο μια θέση κενή δίπλα σε μια καστανή, γεματούλα και πολύ "μαζεμένη" κοπέλα. Κάθισα δίπλα της κι άρχισα να την ρωτάω για το μάθημα, αν έχει σημειώσεις, μέχρι και το τηλέφωνό της ζήτησα μπας και την χρειαζόμουν σε κάποιο άλλο εξάμηνο. Εκείνη διστακτική, ντροπαλή, λιγομίλητη. Σαν να μην πίστευε πως κάποιος της μιλάει, της δίνει σημασία. Δεν έδωσα συνέχεια στο γεγονός, έγραψα τα θέματα που ζητούσε ο Καθηγητής, παρέδωσα την κόλλα μου, την χαιρέτισα ευχαριστώντας για τη θετική της διάθεση και βγήκα από την αίθουσα για ένα διάλειμμα στο κυλικείο πριν φύγω για δουλειά. "Καλά, μιλάς σ' αυτήν", μου είπε μια συμφοιτήτριά μου περιμένοντας στη σειρά για καφέ. "Γιατί, τι έχει", της απάντησα. "Έχει κάνει sex tape με το φίλο της και συμμετείχαν... κι άλλοι. Το έδειξε εκείνος σε όλη τη Σχολή μόλις χώρισαν, το έχουν δει όλοι!", με αποστόμωσε, προτείνοντάς μου να το δω αν ήθελα κι εγώ για να... δεν ξέρω γιατί! Για να ξεφτιλιστεί και στα δικά μου μάτια; Για να την κρίνει ακόμα ένας "αναμάρτητος"; Ποιος να ξέρει. Μετά με πληροφόρησε πως η κοπέλα ήταν από άλλη πόλη, και μάλιστα μόλις διέρρευσε το video έβαλε κιλά κι έβαψε σκούρα τα μαλλιά της από ξανθά σε μια προσπάθεια να μην αναγνωρίζεται. Αλλά όλοι ήξεραν. Και τι έγινε; Ο πρώην της, έγινε "ήρωας" που κατέγραψε αυτό το video με την κοπέλα -σε εμφανώς προχωρημένη κατάσταση μέθης- κι εκείνη η "τσούλα", η "βρωμιάρα", η "παρακατιανή". Που υπέφερε κάθε φορά που πήγαινε στη Σχολή να παρακολουθεί μαθήματα για να πάρει το Πτυχίο της, που οι γονείς της τα έβγαζαν δύσκολα πέρα για να σπουδάσουν το κορίτσι τους, που δεν είχε κανέναν δίπλα της, που έκλαιγε κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί και κάθε πρωί που ξυπνούσε, που τιμωρούσε τον εαυτό της τελικά, που έκανε ένα λάθος -ποιος δεν κάνει-, και το πλήρωσε τόσο ακριβά. Το πλήρωσε γιατί; Και σε ποιον; Σε ενήλικες συμφοιτητές της που σε ηλικία 20 ετών δεν συγχωρούν, δεν ξεχνούν, "χτυπούν" με μανία αυτόν που κάνει κάτι άλλο από εκείνους, γελάνε με το πάθημα, χλευάζουν το "παραστράτημα". Λες και εκείνοι είναι δύσκολο να το πάθουν. Βούρκωσα όταν θυμήθηκα το περιστατικό χθες βράδυ. Όχι για το κορίτσι εκείνο που τελικά δεν συνάντησα ποτέ ξανά, αλλά για μένα. Που δεν είπα στην συμφοιτήτριά μου να το βουλώσει όταν μου εξιστορούσε το "ανδραγάνθημα" εκείνου του άνανδρου, γιατί δεν ασχολήθηκα καθόλου, δεν τσακώθηκα με κανέναν, δεν είπα σ' αυτό το κορίτσι δυο λόγια συμπόνοιας, δεν τη ρώτησα ποτέ αν χρειάζεται κάτι και που δεν της ζήτησα μια συγγνώμη που τελικά της χρωστάω. Απλά συνέχισα τη ζωή μου, πηγαίνοντας στη δουλειά, ξεχνώντας το θέμα και ζώντας στο δικό μου μικρόκοσμο. Και βέβαια ντρέπομαι. Δεν είμαι μάνα, αλλά αν γίνω, είμαι σίγουρη γι' αυτό που θέλω να μάθει πρώτα απ' όλα το παιδί μου. Να σέβεται τον άλλον και να μην κρίνει κανέναν. Τα σχολεία, οι καλοί βαθμοί, οι δυνατές επιδόσεις και όλα τα άλλα είναι σε δεύτερη μοίρα. Ο χρόνος δε γυρίζει, τα πράγματα δεν αλλάζουν και ο Βαγγέλης Γιακουμάκης δεν είναι πια στη ζωή. Αλλά μπορούμε να σώσουμε κάποιο άλλο παιδί και φυσικά μπορούμε να μάθουμε να μην είμαστε επικριτικοί, με το ζωνάρι απλωμένο, με την κακιά κουβέντα στην άκρη της γλώσσας και το ξέσπασμα του κακού μας εαυτού στα μούτρα του διπλανού μας. Τι μας έκανε άλλωστε; Ο εαυτός μας τα κάνει όλα και μ' αυτόν είναι σωστό να ασχοληθούμε. Με κανέναν άλλο. Και τότε -ίσως- όλα να είναι καλύτερα στον κόσμο μας.

Η Νάνσυ Παραδεισανού είναι η διευθύντρια του WWW.FTHIS.GR

Επικοινωνήστε μαζί της στο: nparadeisanou@daphne.gr, Twitter: Nansou

FTHIS GOOGLE NEWS
Ακολουθήστε το Fthis.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)

MOST POPULAR