Δήμητρα Λιάνη: Η τηλεοπτική εμφάνιση μετά από καιρό και οι ατάκες που θα συζητηθούν

Τηλεοπτική εμφάνιση μετά από πολύ καιρό έκανε η Δήμητρα Λιάνη την Τρίτη 3 Φεβρουαρίου στην εκπομπή Καρντάσιανς.

Η Δήμητρα Λιάνη μίλησε μεταξύ άλλων για ζωή της με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τις συνθήκες μετά τον θάνατό του, ενώ αναφέρθηκε και στη σχέση του με τον γιο του, Γιώργο.

«Έχω υποστεί μεγάλο κυνήγι από την οικογένεια Παπανδρέου. Προσωπικό, ψυχολογικό και οικονομικό. Μετά τον θάνατο του Ανδρέα άλλαξαν πολύ όλοι» δήλωσε αρχικά και συμπλήρωσε:

«Μου λείπει αυτό το μυαλό και η «παπανδρεϊκή» σκέψη. Και κατάλαβα ότι η πιο σοφή πολιτική σκέψη είναι η «παπανδρεϊκή». Παίρνω αυτήν την παρακαταθήκη του Ανδρέα, με ντοκουμέντα και με πολλή δουλειά και γράφω ένα βιβλίο πολιτικό, το οποίο θα το παραδώσω, ελπίζω σε ένα-δύο μήνες».

«Έδωσα τη ζωή μου και πάνω από την ενέργειά μου σε αυτόν. Εγώ τον λάτρευα σαν Θεό, ήταν τα πάντα για μένα. Εκεί διαφέρω από τους άλλους. [...] Όλοι εξαργύρωσαν τη σχέση τους με το όνομα Παπανδρέου. Εγώ, τόσα χρόνια, σε τι το εξαργύρωσα;» τόνισε η Δήμητρα Λιάνη σε άλλο σημείο της συνέντευξης.

Στη συνέντευξη που έδωσε αποκάλυψε πως ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν πίστευε πολιτικά τον γιο του, αναφέροντας χαρακτηριστικά την φράση «το ΠΑΣΟΚ δεν τεμαχίζεται, δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται».

«Είναι η πρώτη φορά μετά από 95 χρόνια χωρίς εκπροσώπηση των Παπανδρέου στο κοινοβούλιο. Και αυτό το οφείλουμε στον αγαπητό Γιώργο Παπανδρέου. Αν ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε το όνομα Παπανδρέου, τον φαντάζεστε χωρίς αυτό το όνομα; Όταν είπε «το ΠΑΣΟΚ, δεν τεμαχίζεται, δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται» που το κληρονόμησε, ουσιαστικά, και το διέλυσε γιατί το τεμάχισε, σκέφτηκε ποτέ κανείς από εμάς, ούτε εγώ η ίδια δεν το σκέφτηκα, ότι λέγοντας αυτές τις κουβέντες ποιον φωτογράφιζε;» ανέφερε η Δήμητρα Λιάνη.

Στη συνέχεια είπε: «Όταν είσαι γιος κρατάς την παρακαταθήκη του πατέρα σου. Δεν την πετάς γιατί είσαι 34 χρόνια σ' ένα κόμμα που σε έχει βγάλει βουλευτή, υπουργό, σε έχει κάνει άλλα δύο χρόνια Πρωθυπουργό και δεν λες ότι εγώ πάω να κάνω ένα καινούργιο κόμμα, όπως έκανε ο πατέρας μου το 74. Δεν είναι καθόλου ίδια περίπτωση. Αυτό είναι αχαριστία. Και δεν είναι δυνατόν να μη ζητάς μία συγγνώμη από τον ελληνικό λαό. Ο Αντρέας δεν πίστευε πολιτικά τον Γιώργο. Όλες αυτές οι επιλογές που έκανε, τις περισσότερες τις τσαλάκωνε και τις πέταγε σ' ένα καλάθι των αχρήστων. Θεωρούσε κακές και ανόητες τις επιλογές του γιου του».