Η μικρή μου απόδραση στην Άνδρο

Λένε πως οι Έλληνες είμαστε τυχερός και ευλογημένος λαός. Λένε πως οι ομορφιές αυτής της χώρας αποζημιώνουν και το πιο απαιτητικό ταξιδευτή. Όσο περνάνε τα χρόνια διαπιστώνω την ανάγκη μου να ανακαλύψω ακόμα περισσότερα μέρη. Θάλασσες, τοπία και εικόνες.

Αυτή την αίσθηση που έχεις σαν να ταξιδεύεις στο χρόνο, σαν να μπαίνεις έστω για λίγο στη ζωή κάποιου άλλου και να γυρίζεις το χρόνο λίγο πίσω. Σε μια εποχή λοιπόν που πολλές φορές αμφισβητούμε ότι θεωρούμε δεδομένο, που ανατρέπουμε τα δεδομένα η ανάγκη για επιστροφή στη δική μας πραγματιοκότητα μοιάζει πιο επιτακτική απο ποτέ. Στο σημερινό μου post αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας μια μικρή μου απόδραση σ΄ένα πανέμορφο νησί που δεν είχα ποτέ πρν επισκεφτεί.

Το δεύτερο μεγαλύτεο  νησί των Κυκλάδων ξεχωριστό για τα όμορφα νερά του, τις υπέροχες παραλίες του, τη μοναδική του αίσθηση αλλά και τους χαλαρολυς ρυθμούς των ντόπιων. Το χειμώνα οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού φτάνουν μόλις τους 5000, και αυτοί ασχολούνται κυρίως με αγροτικές δουλειές για να βγάζουν όσο μπορούν τα βασικά τους έξοδα, όπως μου είπε ο κ. Πέτρος, ο άνθρωπος που μας μετέφερε με το ταξί του απο το λιμάνι μεχρι το Μπατσί.

Οι μεγαλύτεροι άνθρωποι εκφράζουν ένα μικρό παραπονάκι για το ότι το νήσι τος αν και πολύ κοντά στην Αθήνα, μόλις 2 ώρες, δεν έχει το κόσμο και το τουρισμό που έχει η Μύκονος.Και δεν έχει άδικο, Έτσι λοιπόν, το εισητήριο γράφει Άνδρος και το πλοιάκι που παίρνεις απο το λιμάνι της Ραφήνας αποχωρεί. Αναρωτιέμαι αν αλλάζεις αυτό το καταπληκτικό αεράκι, αυτή τη θαλασσσινή μυρωδιά με τη γρήγορη και ακριβή λύση του αεροπλάνου. Πλοίο vs αεροπλάνο σημειώσατε άσσο.

Για ακόμα μια φορά το συμπέρασμα είναι ένα. Τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή είναι και τα πιο απλά.Αυτά που δεν χρειάζονται κόπο, χρήμα, βαβούρα και πολυτέλεια αλλά όρεξη, κέφι και χαμόγελο. Και θα βρεις το τρόπο να φτάσεις και εσύ στον δικό σου αγαπημένο προορισμό, έτσι σαν ένα μικρό δώρο στον εαυτό σου. Σαν μια μικρή απόδραση απο τη δύσκολη πραγματικότητα που έχουμε όλοι μας.

Ας ξεκινήσει λοιπόν το καλοκαίρι μας και ας είναι γεμάτο όμορφες εικόνες και ανεπάντεχα συναισθήματα. Μένει μόνο να βρούμε το τρόπο.

Φιλιά.