Σύμφωνα με στοιχεία του Αμερικανικού Ινστιτούτου αλκοολισμού και κατάχρησης του αλκοόλ 1 στους 12 κάνει κατάχρηση θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο την οργανική και την ψυχολογική του υγεία. Στην απέναντι όχθη, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού χρησιμοποιεί περιστασιακά και με μέτρο το αλκοόλ απολαμβάνοντας την χαλάρωση αλλά και τις ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία του.
- Οι δύο όψεις του νομίσματος.
Έχει αποδειχθεί ότι το αλκοόλ έχει διττή δράση, η οποία εξαρτάται από την ποσότητα που καταναλώνουμε. Η μέτρια κατανάλωση φαίνεται να έχει ευεργετική δράση στην προστασία της καρδιάς, του κυκλοφορικού συστήματος και πιθανώς στην προστασία κατά του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ και της χολολιθίασης. Στον αντίποδα, η αυξημένη κατανάλωση αποτελεί συχνό αίτιο θανάτου και χρόνιων νόσων στον δυτικό κόσμο αφού σχετίζεται με ηπατικά και καρδιακά προβλήματα, διαταραχές στη συμπεριφορά, καταθλιπτικές εκδηλώσεις και συχνά με τροχαία ατυχήματα.
- Πόση είναι η μέτρια ποσότητα;
Ακόμα και σε αυτό το σημείο η αντιπαράθεση καλά κρατεί. Ανάλογα την μελέτη, η ποσότητα αυτή συχνά διαφοροποιείται. Σε γενικές γραμμές όμως μπορούμε να αναφέρουμε με ασφάλεια, ότι ως μέτρια κατανάλωση ορίζονται τα 1-2 ποτά ημερησίως ανάλογα το φύλο. Αυτόν τον ορισμό χρησιμοποιεί και η επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις σχετικές εκθέσεις της. Για τους άνδρες, λόγω καλύτερου μεταβολισμού της αιθανόλης, είναι 2 και για τις γυναίκες 1 ποτό ημερησίως.
Περισσότερες από 100 μελέτες έχουν καταλήξει σε αντίστροφη σχέση μεταξύ της μέτριας κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών και καρδιακών επεισοδίων, ανακοπής, εμφράγματος του μυοκαρδίου και αγγειοπαθειών. Τα στοιχεία αυτά έχουν αποδειχθεί τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες. Οι ευεργετικές αυτές επιδράσεις αποδίδονται σε συγκεκριμένες δράσεις του αλκοόλ στη λειτουργία του οργανισμού. Συγκεκριμένα συμβάλει στην αύξηση των επιπέδων της «καλής» χοληστερόλης HDL και στη μείωση της συσσώρευσης αιμοπεταλίων που σχετίζεται με την δημιουργία θρόμβων και με την μειωμένη οξείδωση της «κακής» χοληστερόλης LDL, η οποία με τη σειρά της σχετίζεται με τη δημιουργία της αθηρωματικής πλάκας.
Τα τελευταία χρόνια η προσοχή εστιάζεται στην επίδραση της κατανάλωσης μπύρας και κόκκινου κρασιού. Τα συγκεκριμένα ποτά περιέχουν μικροστοιχεία που εντείνουν την δράση του αλκοόλ, βελτιώνοντας ακόμα περισσότερο τα αποτελέσματα. Περιέχουν αυξημένα ποσά πολυφαινολών, ουσιών με έντονη αντιοξειδωτική δραστηριότητα, ενώ συγκεκριμένα η μπύρα περιέχει επιπλέον σημαντικές ποσότητες πυριτίου που φαίνεται να συμβάλλει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης. Επίσης, έχει φυλλικό οξύ που σχετίζεται με τη μείωση των επιπέδων ομοκυστεΐνης προστατεύοντας από τις καρδιαγγειακές νόσους.
Τέλος η μπύρα αποδίδει ελάχιστες θερμίδες λόγω της χαμηλής περιεκτικότητάς της σε αλκοόλ (4-5%). Πρόσφατα, μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Αθηροσκλήρωσης και πραγματοποιήθηκε από το Ελληνικό Ινστιτούτο Διατροφής σε συνεργασία με την πρώτη προπαιδευτική πανεπιστημιακή παθολογική κλινική του Λαϊκού Νοσοκομείου και το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, έδειξε ότι η μέτρια κατανάλωση μπύρας μπορεί να συμβάλλει στην βελτίωση της διασταλτικότητας των αγγείων και κατ’ επέκταση στην πρόληψη αγγειακών νόσων.
Και να θυμάστε…
Ένα ποτό αντιστοιχεί σε 330 ml μπύρας, 120 ml κρασιού ή 50 ml ουίσκι, βότκας ή άλλου ποτού με ανάλογη περιεκτικότητα σε αλκοόλ.
Του Γιάννη Χρύσου, Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, Δ/ντης Διαιτολογικού Τμήματος Ευρωκλινικής Παίδων, Γενικός Γραμματέας Ελληνικού Ινστιτούτου Διατροφής.
Διαβάστε περισσότερα στο www.formamag.gr.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)