Ιστορικά, το ροδάκινο φαίνεται να έχει φτάσει στην Ελλάδα και να καλλιεργείται από τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Έκτοτε τα ροδάκινα της Νάουσας έχουν καταφέρει να αποκτήσουν Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης ενώ τα ροδάκινα Βελβεντού διεκδικούν τα πρωτεία στη γεύση.
Με τη φλούδα ή χωρίς;
Το αγαπημένο καλοκαιρινό φρούτο χαρακτηρίζεται από υψηλή περιεκτικότητα σε νερό που φτάνει το 89%, γι’ αυτό και έχει χαμηλή θερμιδική αξία. Συγκεκριμένα, στα 100 γραμμ. αποδίδει 39 θερμίδες, ενώ ένα μέτριο ροδάκινο που ζυγίζει 150 γραμμ. δεν ξεπερνά τις 60, προσφέροντας παράλληλα και 2 γραμμ. φυτικών ινών. Μοναδικός προβληματισμός στο σημείο αυτό είναι το γεγονός ότι οι φυτικές ίνες εντοπίζονται κυρίως στη φλούδα του. Οι πληροφορίες όμως για τη χρήση χημικών και φυτοφαρμάκων υποχρεώνουν τον καταναλωτή να ξεφλουδίζει το φρούτο και τελικά να χάνει αυτή την πολύτιμη ποσότητα φυτικών ινών.
Κάθε πράγμα στον καιρό του!
Συγκρίνοντας το ροδάκινο με τα υπόλοιπα φρούτα της εποχής του, δεν θα μπορούσαμε να το θεωρήσουμε πρωταθλητή στην περιεκτικότητα αντιοξειδωτικών ουσιών. Περιέχει όμως σε μεγάλο βαθμό το σύμπλοκο αντιοξειδωτικών ουσιών λουτεΐνης-ζεαξανθίνης, που αποδεδειγμένα δρουν στην προστασία των ματιών και της όρασης γενικότερα, αλλά και στην πρόληψη έναντι της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. Επίσης περιέχει β-καροτένιο, που συμβάλλει στην προστασία της επιδερμίδας από την ηλιακή ακτινοβολία.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι, αν και δεν περιέχει πλειάδα αντιοξειδωτικών, μας προσφέρει εκείνα τα συγκεκριμένα συστατικά που χρειαζόμαστε περισσότερο τη χρονική περίοδο που παράγεται: επαρκή ενυδάτωση και στοιχεία για την προστασία των ματιών και της επιδερμίδας που βάλλονται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το ροδάκινο λοιπόν είναι άλλο ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει ότι η φύση μάς παρέχει ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε, την εποχή που το χρειαζόμαστε.
Πού αλλού βοηθάει;
Σχετικά με την περιεκτικότητά του σε μικροστοιχεία, το ροδάκινο περιέχει βιταμίνη C, βιταμίνη Α, βιταμίνη Ε, φυλλικό οξύ και σημαντικές ποσότητες καλίου και μαγνησίου, που είναι απαραίτητα για τη φυσιολογική μυϊκή λειτουργία. Η σύσταση και οι δράσεις που αναφέραμε παρουσιάζουν μικρή διακύμανση ανάμεσα στα διάφορα είδη ροδάκινων που παράγονται στον ελλαδικό χώρο, όπως ο γιαρμάς, που είναι το λευκόσαρκο ροδάκινο. Αυτό έχει πιο πικρή αλλά πολύ αρωματική γεύση, ενώ έχουμε και τα νεκταρίνια, τα οποία έχουν πιο σκληρή σάρκα αλλά είναι εξίσου γευστικά.
Με τη συνεργασία του Γιάννη Χρυσού, Κλινικού Διαιτολόγου – Διατροφολόγου, Δ/ντη του Διαιτολογικού Τμήματος Ευρωκλινικής Παίδων και Γεν. Γραμματέα Ελληνικού Ινστιτούτου Διατροφής.
Διαβάστε περισσότερα στο www.formamag.gr.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)