Η κηδεία της πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ θα τελεστεί την Τετάρτη, 17 Απριλίου, στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, παρουσία της βασίλισσας Ελισάβετ.
"Σε συνάντηση της οικογένειας της Θάτσερ και εκπροσώπων του Μπάκιγχαμ αποφασίστηκε η κηδεία της πρώην πρωθυπουργού να τελεστεί την Τετάρτη, 17 Απριλίου στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου", ανακοινώθηκε από το γραφείο του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, ενώ το παλάτι του Μπάκιγχαμ ανακοίνωσε την παρουσία στην τελετή της βασίλισσας Ελισάβετ και του συζύγου της δούκα του Εδιμβούργου.
Το φέρετρο με τη σορό της Μάργκαρετ Θάτσερ παρέλαβε λίγο μετά τα μεσάνυχτα χθες Ιδιωτικό ασθενοφόρο από το ξενοδοχείο Ριτζ, όπου η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας είχε αφήσει την τελευταία της πνοή λίγες ώρες νωρίτερα και στη συνέχεια αναχώρησε προς άγνωστη κατεύθυνση.
Η Θάτσερ διέμενε στο Ριτζ μετά τη νοσηλεία της, στα τέλη Δεκεμβρίου, για μια χειρουργική επέμβαση στην κύστη. Στο ξενοδοχείο αυτό πέθανε χθες το πρωί από εγκεφαλικό, σε ηλικία 87 ετών.
Στην πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας θα αποδοθούν στρατιωτικές τιμές στη διάρκεια τελετής στην εκκλησία του Αγίου Παύλου, στο Λονδίνο, όπως είχε συμβεί και στην κηδεία της λαίδης Νταϊάνας και της βασιλομήτορος Ελισάβετ.
Ωστόσο, η Μάργκαρετ Θάτσερ δεν θα έχει την επίσημη κηδεία που επιφυλάσσεται στον αρχηγό του κράτους ή, έπειτα από συμφωνία της βασίλισσας και του Κοινοβουλίου, σε μεγάλες προσωπικότητες του δημόσιου βίου, συχνά πρώην πρωθυπουργούς.
Σύμφωνα πάντως με πολλούς βρετανούς συντηρητικούς βουλευτές, η "Σιδηρά Κυρία" άξιζε τέτοιου είδους τιμές. Όμως, σύμφωνα με τον εκπρόσωπό της Τιμ Μπελ, η Μάργκαρετ Θάτσερ δεν επιθυμούσε κηδεία με τιμές αρχηγού κράτους, το ίδιο και η οικογένειά της. "Αυτό που δεν ήθελε σε καμία περίπτωση είναι να εκτεθεί δημοσίως η σορός της και επίσης δεν επιθυμούσε την πτήση στρατιωτικών αεροσκαφών στη διάρκεια της κηδείας, γιατί το θεωρούσε σπατάλη χρημάτων".
Εν τω μεταξύ, η αμερικανίδα ηθοποιός Μέριλ Στριπ, η οποία κέρδισε Όσκαρ για την ερμηνεία της στο ρόλο της Μάργκαρετ Θάτσερ το 2011 στην ταινία "Η Σιδηρά Κυρία", έπλεξε το εγκώμιο της βρετανίδας πρώην πρωθυπουργού, που πέθανε χθες Δευτέρα σε ηλικία 87 ετών.
Η 63χρονη Μέριλ Στριπ περιέγραψε την Θάτσερ ως πρωτοπόρο, "με ή χωρίς την θέλησή της" για τις γυναίκες ηγέτες στην πολιτική. "Ηταν μια προσωπικότητα που θαύμαζα για την δύναμη και θάρρος της", επισήμανε η ηθοποιός. "Το ό,τι κατάφερε να δώσει ένα λόγο στις γυναίκες και στα κορίτσια σε όλον τον κόσμο να φαντάζονται ότι θα γίνουν πριγκίπισσες με σκοπό όμως να ηγηθούν της χώρας τους ήταν πρωτοποριακό και αξιοθαύμαστο", υπογράμμισε η ηθοποιός.
Η Στριπ παραδέχτηκε ότι η Θάτσερ δίχασε την κοινή γνώμη, αλλά επισήμανε επίσης πως κατάφερε με μόνο την δική της σκληρή προσπάθεια, από κόρη ενός απλού παντοπώλη να γίνει πρωθυπουργός. Τέλος, η Στριπ είπε πως ήταν τιμή για εκείνη να προσπαθήσει να φανταστεί το ταξίδι της ζωής της Θάτσερ όταν ενσάρκωνε το ρόλο της, όμως στην πραγματικότητα το μόνο που κατάφερε ήταν να "κατανοήσει περιστασιακά" τους αγώνες της.
Διχάζει τον Τύπο μετά το θάνατο της η «Σιδηρά Κυρία» Με μία φωτογραφία και λίγες λέξεις αποχαιρετούν τα περισσότερα βρετανικά πρωτοσέλιδα την Μάργκαρετ Θάτσερ, ενώ οι εσωτερικές τους σελίδες κατακλύζονται από αφιερώματα και αναλύσεις για την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, τη ζωή, την πολιτική και την κληρονομιά που αφήνει πίσω της.
Την επομένη του θανάτου της, η Μάργκαρετ Θάτσερ συνεχίζει να διχάζει τον βρετανικό Τύπο. Είναι "Η γυναίκα που δίχασε ένα έθνος", για την Daily Mirror, "Η γυναίκα που διαμέλισε την Βρετανία" για την Morning Star, αλλά και "Η γυναίκα που έσωσε την Βρετανία" για την Daily Mail, "Θάτσερ: Η μεγάλη μεταρρυθμίστρια" για τους Financial Times. Είναι "Η Πρώτη Κυρία" για τους Times, "Η γυναίκα που άλλαξε την Βρετανία" για τον Independent. "Εγινε σκληρότερη από σκληρή". Με αυτά τα λόγια του αρθρογράφου και βιογράφου της Χιούγκο Γιάνγκ, που πέθανε το 2003, συνοδεύει την ολοσέλιδη φωτογραφία της Μάργκαρετ Θάτσερ στην πρώτη σελίδα της η εφημερίδα The Guardian. "Είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να υπάρξει οπισθοδρόμηση προς το αποτυχημένο μεταπολεμικό παρελθόν με το οποίο έπρεπε να πολεμήσει η Μάργκαρετ Θάτσερ. Αλλά δεν πρέπει να υπάρξει οπισθοδρόμηση ούτε προς τη δική της αποτυχημένη σε αυτό απάντηση. Υπήρξε μία εξαιρετικού χαρακτήρα σημαντική ηγέτις, και μία πολύ μεγάλη γυναίκα από πολλές απόψεις. Δεν πρέπει να γίνουν χοροί στον τάφο της, αλλά είναι ορθό επίσης που δεν θα υπάρξει κηδεία αρχηγού κράτους. Η κληρονομιά της είναι αυτή του δημόσιου διχασμού, του ιδιωτικού εγωισμού και του δόγματος της απληστίας, που σε συνδυασμό, πολύ περισσότερο περιορίζουν, παρά απελευθερώνουν το ανθρώπινο πνεύμα", καταλήγει το κύριο άρθρο της εφημερίδας.
Οι συντάκτες των κύριων άρθρων του διεθνούς Τύπου δίνουν έμφαση στο "διπλό πρόσωπο του Θατσερισμού". Οι μεν επιμένουν στις αποδεδειγμένες και προφανείς σήμερα αποτυχίες του ακραίου φιλελευθερισμού που συμβολίζει η Μάργκαρετ Θάτσερ, οι δε χαιρετίζουν τη "Σιδηρά Κυρία" που έσωσε τη βρετανική οικονομία.
Στη Γαλλία, "Η κρίση του δεκαετίας του 2000 είναι επίσης κρίση του Θατσερισμού, τον οποίο οι υπηρέτες του οδήγησαν στα άκρα", γράφει η Liberation, που περιγράφει μία πολιτικό η οποία "έφτασε τον εθνικισμό στα όρια του σωβινισμού και της αντιευρωπαϊκής ξενοφοβίας". "Είναι η Σιδηρά Κυρία η οποία, πρώτη σε μία από τις μεγάλες δυτικές χώρες θα εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές για τις ιδιωτικοποιήσεις, την κοινωνική απορρύθμιση, την χρηματοπιστωτική φιλελευθεροποίηση", γράφει η La Croix. Από τις γαλλικές εφημερίδες, μόνο η Le Figaro υπερθεματίζει , πλέκοντας το εγκώμιο του Θατσερισμού. "Αφήνει μία κληρονομιά με ισχύ και πέραν των βρετανικών νήσων και πέραν των ιδεολογικών συνόρων", γράφει ο συγγραφέας του κύριου άρθρου της εφημερίδας που φθάνει μέχρι τον ισχυρισμό ότι "η Γαλλία και η Ευρώπη του σήμερα έχουν μεγάλη ανάγκη από ηγέτες του δικού της διαμετρήματος".
Στη Γερμανία, η Suddeutsche Zeitung αφιερώνει ολόκληρη σελίδα στον θάνατο της Θάτσερ, της κυρίας με την "καρδιά από σίδερο". "Σημάδεψε τη Μεγάλη Βρετανία περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Ως προς αυτό, υπάρχει ομοφωνία μεταξύ αυτών που την αγαπούσαν και αυτών που την απεχθάνονταν". Η Tagesspiegel βλέπει στην Θάτσερ ως "την νοσοκόμα του βρετανικού έθνους που έδωσε στους συμπολίτες της ένα τόσο πικρό, όσο και αναγκαίο φίλτρο". "Δεν την αγαπούσαν, την λάτρευαν. Ηταν μία Βασίλισσα χωρίς κορώνα", γράφει η Bild υπενθυμίζοντας ότι η Μάργκαρετ Θάτσερ έζησε την γερμανική επανένωση ως τραγωδία.
Στη Ρωσία, η Θάτσερ συγκαταλέγεται στους "νεκροθάφτες" της Σοβιετικής Ενωσης, σύμφωνα με την Moskovski Komsomolets που υπενθυμίζει ότι το προσωνύμιο "σιδηρά κυρία" τής δόθηκε από την σοβιετική προπαγάνδα της εποχής.
Στο Βέλγιο, η Le Soir γράφει ότι "η σιδηρά Κυρία επιστράτευσε όλη της την ενέργεια για να μετασχηματίσει τη Ευρώπη, να την χαλιναγωγήσει. Σήμερα, οφείλουμε να το παραδεχτούμε: η Μάργκαρετ Θάτσερ το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό. Οφείλουμε να χαιρετίσουμε τον αντίπαλο, οριστικά ηττημένο, αν και σε άλλο πεδίο μάχης". Η Libre Belgique αφιερώνει οκτώ σελίδες στην "κληρονομιά της εποχής Θάτσερ", όπου αναφέρεται "στα δύο πρόσωπα του Θατσερισμού" και επισημαίνει ότι "η επιστροφή της ανάπτυξης και η ανάκτηση του κύρους έχουν μία πιο σκοτεινή πλευρά: την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και περισσότερα από 2,5 εκατομμύρια ανέργους" στη Βρετανία.
"Η κόρη του μπακάλη που σημάδεψε μια εποχή", είναι ο τίτλος της ιταλικής Corriere della Sera, που περιγράφει την Θάτσερ ως μία "επαναστάτρια του συντηρητισμού". Ο Ρομάνο Πρόντι, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας γράφει σε άρθρο του στην Il Sole 24 Ore ότι οι ιδέες της Θάτσερ συνέβαλαν στον άνοιγμα του δρόμου για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. "Η Θάτσερ εκμηδένισε το Κράτος".